Δευτέρα 6 Μαΐου 2024

Θέλω να αποφύγω όλα αυτά τα βλέμματα που "χαμογελούν" ψεύτικα και η μέρα δεν με αφήνει
Φοβάμαι τη στιγμή που δε θα έχω τίποτα να πω..
Λέω στον συνάδελφο "Σταμάτα αυτή τη μαλακία που κάνεις ΤΩΡΑ, μετράω μέχρι το 3!". Μ' έχουν καταστρέψει τα παιδιά.
-Καλησπέρα.Σε κοιτούσα ώρα και ήθελα να σε ρωτήσω.... -Τι παρακαλώ?? -Μήπως σου περισσεύει κανένα Μαλόξ?
Ε βέβαια... φοράνε οι άλλες τζιν σαλοπέτα με φανελάκι, σέξι μουνάρες. Φοράω εγώ, άσε λίγο ακόμα λάσκα την ατσαλίνα μάστορα😒
Η γυναίκα και σε μπουκάλι να την κλείσεις και να σφραγίσεις με βουλοκέρι το πώμα άμα θέλει να ψωνίσει θα ψωνίσει.
Με παίρνει η άλλη για χρόνια πολλά και μου λέει, πού σε βρίσκω; Στην Κέρκυρα, της λέω. Εντωμεταξύ είμαι στο σπίτι και βλέπω διαφημίσεις για φίλτρα νερού
Έφαγα λίγο παραπάνω κ αυτό βγαίνει προς τα έξω. Κυριως έξω από το στενό τζιν που φοραω
Ο άλλος μου λέει εκλεισα αρνί 27 κιλα,δεν λέει ελέφαντα για να μην τον παρεξηγησω
Ζούμε λες και ζούμε για πάντα Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε
Θα βαφτίσω τον πονοκέφαλο φράγκα, να εξαφανιστεί από την ζωη μου..
-Από πού είναι το κατσίκι; -Από το Κιλκίς. -Μέσα από το Κιλκίς; -Θα φας ή θα στείλεις χαιρετισμούς;
6 μποφόρ στην Αυλίδα, λες και θυσιάσαμε την Ιφιγένεια.
Ο,τι ανασταίνεται πρέπει να είναι κυρίως η ελπίδα. Η ελπίδα ότι τα όνειρα μας χωράνε σε αυτό τον κόσμο και ότι μπορεί κάποια στιγμή να περισσεύει ο πόνος και η αδικία για κάθε άνθρωπο.
Εδώ στην παρέα είναι ένα φοβερό νηπιάκι και μας εξιστορεί τα βασανά του.. «ο Δημητράκηθ μου τράβηκθε τα μαλλιά μου μια μέρα και μια άλλη μαθ έφτυθε όλουθ» Κάτσε μικρέ του λέω, βάλε καφέ να σου πω και τα δικά μου τώρα!